سفر
همیشه با رفتن آغاز نمی شود...
گاه با آمدن کسی ست
که دست تو را می گیرد..
و با خود می برد
به باغ های بابونه...
به جنگل های پر از پروانه...
به رویایی بی بازگشتـــــــ...

سید فاضل شاه چراغ

پ.ن: نیمه شب یک جمعه که حالم خوب است، با یک عالمه انگیزه بیشتر برای طی کردن مسیری که کم کم داشت خسته ام می کرد...

پ.ن: با تشکر از استاد زهرا :)

بعد نوشت: چیزی اینجا نوشتم که گویا مصلحت بود بپرد... اما کلیتش همین است که از بعضی ها باید فاصله گرفت، از بعضی های دیگر باید فرار کرد.... درست یا غلطش را نمی دونم، ولی من این فاصله و فرار رو فعلا به هر چیز دیگه ای ترجیح میدم....